एका वेळी इंग्लंडमध्ये 19व्या शतकात, काही जिज्ञासू मंडळींनी एका टेबलवर हलक्याशा चेंडूने खेळायला सुरुवात केली. त्यांना माहीत नव्हते की त्यांनी सुरू केलेला हा साधा खेळ पुढे टेबल टेनिस या नावाने ओळखला जाईल आणि संपूर्ण जगभर लोकप्रिय होईल.
या खेळासाठी खास टेबल तयार करण्यात आले, जे 9×5 फूट आकाराचे होते. टेबलच्या मधोमध 6 इंच उंच नेट लावले गेले. चेंडू नेटच्या पलीकडे मारताना खेळाडूंना जबरदस्त गती आणि कौशल्य दाखवावे लागे.
टेबल टेनिसचा खेळ एकेरी (Singles) आणि दुहेरी (Doubles) प्रकारात खेळला जातो. खेळाडूंनी 21 गुण मिळवून सामन्यात विजय मिळवायचा असतो. हा खेळ शारीरिक तंदुरुस्ती, चपळता आणि तांत्रिक कौशल्याची चाचणी घेतो.
भारताच्या भूमीतही या खेळाने चांगले बाळसं धरले. अचांता शरथ कमल आणि मणिका बत्रा या खेळाडूंनी आपल्या कौशल्याच्या जोरावर भारताचे नाव जागतिक पातळीवर झळकवले. त्यांच्या प्रेरणादायी कामगिरीमुळे टेबल टेनिस भारतात अधिकाधिक लोकप्रिय होत चालला आहे, आणि नव्या पिढीला या खेळाचे वेड लागले आहे. चला तर मग जाणून घेऊ या “Table Tennis Information In Marathi” ब्लॉग चा माध्यमातून…!
टेबल टेनिस ची सुरुवात कुठे झाली? | Where did table tennis start?
कधी काळी युरोपातील एका कोपऱ्यात जन्मलेल्या टेनिस या खेळाचा इतिहास खरोखरच वेगळा आणि रोचक आहे. सुमारे 12व्या शतकात फ्रान्समध्ये “ज्यू द पाम” नावाचा एक अनोखा खेळ खेळला जात असे. या खेळात चेंडू हाताने मारायचा असे. साध्या साधनांशिवाय खेळला जाणारा हा खेळ पुढे टेनिसचा आद्य प्रकार मानला गेला.
कालांतराने, 16व्या शतकात या खेळात रॅकेटचा वापर सुरू झाला. फ्रेंच भाषेतील “टेनझ” (Tenez) या शब्दावरून या खेळाला “टेनीझ” नाव मिळाले, ज्याचा अर्थ “पकडा” किंवा “घ्या” असा आहे. खेळाच्या सुरुवातीला प्रतिस्पर्ध्याला चेंडू पाठवताना हा शब्द उच्चारला जात असे, आणि या शब्दानेच टेनिसला वेगळे ओळख मिळवून दिले.
18व्या आणि 19व्या शतकात इंग्लंडमध्ये टेनिसने महत्त्वाचे वळण घेतले. 1873 मध्ये मेजर वॉल्टर क्लॉप्टन विंगफील्ड यांनी “लॉन टेनिस” या नावाने या खेळाचे आधुनिक स्वरूप तयार केले. त्यांनी टेनिससाठी विशिष्ट नियम, साहित्य, आणि एकसमान मैदाने निश्चित केली. त्यामुळे टेनिस अधिक सुसंस्कृत आणि नियमानुसार खेळला जाऊ लागला.
टेनिसच्या प्रवासात 1877 साल खूप महत्त्वाचे ठरले. लंडनमधील पहिल्या विंबल्डन स्पर्धेने टेनिसला आंतरराष्ट्रीय स्तरावर प्रसिद्धी मिळवून दिली. विंबल्डन ही केवळ स्पर्धा नसून टेनिसच्या यशाची आणि परंपरेची खुण ठरली.
आज हा खेळ संपूर्ण जगभर लोकप्रिय आहे. टेनिस खेळाडू त्यांच्या फिटनेस, कौशल्य, आणि मानसिक ताकदीचे प्रदर्शन करून जगाला प्रेरणा देतात. एका साध्या खेळापासून सुरू झालेला हा प्रवास आंतरराष्ट्रीय यशाचे प्रतीक आहे, ज्याने जगाला एका छंदाने जोडून ठेवले आहे.
उत्पत्ती व प्रारंभ (19व्या शतक)
– टेबल टेनिसची सुरुवात 19व्या शतकाच्या उत्तरार्धात इंग्लंडमध्ये झाली.
– हा खेळ सुरुवातीला डिनर टेबलवर मनोरंजन म्हणून खेळला जात असे.
पहिली नावं व उपकरणं
– सुरुवातीला “व्हीफ-वाफ”, “पिंग-पोंग” अशी नावे या खेळाला दिली गेली.
– रॅकेटसाठी पारदर्शक लाकूड, नेटसाठी पुस्तक, आणि चेंडूसाठी बोटांच्या बॉल्सचा वापर होत असे.
आधुनिक रूप (1900 नंतर)
– 1901 मध्ये “पिंग पोंग” नाव अधिकृत झाले, परंतु नंतर “टेबल टेनिस” अधिक वापरले जाऊ लागले.
– सेल्युलॉइड चेंडू आणि आधुनिक रॅकेटचा शोध लागला.
आंतरराष्ट्रीय स्तरावर प्रसिद्धी (1926)
– आंतरराष्ट्रीय टेबल टेनिस महासंघ (ITTF) 1926 मध्ये स्थापन झाले.
– पहिली जागतिक स्पर्धा लंडनमध्ये झाली.
भारतात टेबल टेनिसचा प्रसार
– भारतात ब्रिटिश राजवटीत टेबल टेनिस पोहोचला.
– 1926 मध्ये भारतात टेबल टेनिस फेडरेशन स्थापन झाली.
टेबल टेनिस खेळाची ओळख आणि नियम | Introduction and rules of Table tennis
1. खेळाची ओळख:
टेबल टेनिस हा दोन किंवा चार खेळाडूंमध्ये जलद गतीने खेळला जाणारा खेळ आहे, ज्यामध्ये चपळाई, गती, आणि अचूकतेची कसोटी लागते. हा खेळ टेबलच्या दोन भागांवर खेळला जातो, ज्याला मधोमध एक नेट विभागते. खेळाडूंना चेंडू नेटच्या पलीकडे प्रतिस्पर्ध्याच्या भागात मारून गुण मिळवायचे असतात. हा खेळ एकेरी (Singles) आणि दुहेरी (Doubles) प्रकारात खेळला जातो.
2. उपकरणं:
टेबल टेनिस खेळण्यासाठी काही विशिष्ट उपकरणांची आवश्यकता असते:
- टेबल: 9×5 फूट आकाराचे टेबल 30 इंच उंचीवर असते. टेबलचा पृष्ठभाग गडद रंगाचा असून त्यावर पांढऱ्या रेषा असतात.
- चेंडू: 40 मिमी व्यासाचा हलक्या वजनाचा प्लास्टिक चेंडू, जो बहुधा पांढऱ्या किंवा नारिंगी रंगाचा असतो.
- रॅकेट: लाकडापासून तयार केलेल्या रॅकेटवर रबरचा थर असतो, ज्यामुळे फटका मारताना अचूक नियंत्रण मिळते.
3. खेळाचे उद्दिष्ट:
खेळाडूंचा मुख्य उद्देश प्रतिस्पर्ध्याला चेंडू परतवण्यास अडथळा निर्माण करणे आणि गुण मिळवणे असतो. खेळात वेग, तंत्र आणि रणनीतीचे योग्य संतुलन राखून विजय मिळवला जातो.
4. सर्व्हिसचे नियम:
- खेळाची सुरुवात चेंडू सेवा (Serve) करून होते.
- सेवा देताना चेंडू कमीतकमी 6 इंच उंच उडवून मारला गेला पाहिजे.
- चेंडू प्रथम सर्व्ह करणाऱ्याच्या टेबलावर आदळला पाहिजे आणि त्यानंतर नेट पार करून प्रतिस्पर्ध्याच्या टेबलावर आदळला पाहिजे.
- चुकीची सेवा केल्यास प्रतिस्पर्ध्याला गुण मिळतो.
5. गुण मिळवण्याचे नियम:
खेळात गुण मिळवण्याचे मुख्य नियम असे आहेत:
- चेंडू नेटला लागून प्रतिस्पर्ध्याच्या भागात न गेल्यास गुण मिळतो.
- प्रतिस्पर्धी चेंडू परतवण्यात अपयशी ठरल्यास किंवा चेंडू चुकीच्या पद्धतीने मारल्यास गुण दिला जातो.
- चेंडू दोन वेळा टेबलवर आदळल्यास प्रतिस्पर्ध्याला गुण मिळतो.
6. स्कोअरिंग आणि विजय:
- खेळ 11 गुणांच्या स्वरूपात खेळला जातो. प्रत्येक पॉईंटनंतर सेवा बदलते.
- जर गुण 10-10 असे बरोबरीत आले, तर 2 गुणांची आघाडी मिळवणारा खेळाडू विजयी ठरतो.
- सामना जिंकण्यासाठी खेळाडूने निश्चित केलेल्या गेम्सपैकी बहुतेक गेम जिंकले पाहिजेत.
टेबल टेनिसचे मैदान व उपकरणे | Table tennis ground and equipment
1. टेबल टेनिसचे मैदान:
टेबल टेनिसचा खेळ एका विशिष्ट टेबलवर खेळला जातो, जे अचूक मोजमाप आणि डिझाइननुसार तयार केले जाते.
टेबलचा आकार:
- लांबी: 9 फूट (2.74 मीटर).
- रुंदी: 5 फूट (1.525 मीटर).
- उंची: 30 इंच (76 सेंटीमीटर).
नेट:
- टेबलच्या मध्यभागी 6 इंच (15.25 सेंटीमीटर) उंच नेट लावले जाते, जे टेबलला दोन समान भागांत विभागते.
- नेट व्यवस्थित ताणलेले आणि स्थिर असले पाहिजे.
पृष्ठभागाचा रंग:
- टेबलचा पृष्ठभाग गडद हिरवा किंवा निळा असतो, जो प्रकाशपरावर्तित होत नाही.
- टेबलच्या कडांवर पांढऱ्या रेषा असतात, ज्या क्षेत्रमर्यादा दाखवतात.
टेबलचा पोत:
- टेबल सपाट आणि मऊसर असले पाहिजे, ज्यावर चेंडू सहज उसळतो. चेंडू टेबलवर आदळल्यावर 23 सेंटीमीटरपर्यंत उसळायला हवा.
2. रॅकेट (पॅडल):
टेबल टेनिसमध्ये रॅकेट हा महत्त्वाचा घटक आहे, जो खेळाडूच्या शैली आणि तंत्रासाठी अनुकूल असतो.
बांधणी:
- रॅकेट लाकडापासून बनवलेले असते.
- लाकडाच्या पृष्ठभागावर रबराचे थर लावलेले असतात, जे खेळाडूच्या फटक्याला गती आणि फिरकी (स्पिन) देण्यासाठी मदत करतात.
रॅकेटचे वजन:
- साधारणतः रॅकेटचे वजन 150 ते 200 ग्रॅम असते, पण हे खेळाडूच्या आवडीनुसार कमी-जास्त असते.
रबर थर:
- रॅकेटच्या प्रत्येक बाजूवर रबर असते, ज्यामध्ये वेगवेगळ्या पोताचा (Texture) वापर केला जातो.
- काही रबर फिरकीसाठी उपयुक्त असतात, तर काही फटके मारताना वेग वाढवण्यासाठी वापरले जातात.
3. चेंडू:
टेबल टेनिस चेंडू हा हलका आणि संवेदनशील असतो, जो खेळाच्या गतीसाठी महत्त्वाचा असतो.
साहित्य:
- चेंडू प्लास्टिकचा बनवलेला असतो, पूर्वी सेल्युलॉइड चेंडू वापरले जात.
आकार:
- चेंडूचा व्यास 40 मिमी (4 सेंटीमीटर) असतो.
- तो गोलसर आणि पूर्णपणे गुळगुळीत असतो.
वजन:
- चेंडू वजनाने केवळ 2.7 ग्रॅम असतो, त्यामुळे तो अतिशय हलका वाटतो.
रंग:
- सामान्यतः चेंडू पांढऱ्या किंवा केशरी रंगाचा असतो, जो टेबलच्या पृष्ठभागावर स्पष्ट दिसावा यासाठी निवडला जातो.
गुणवत्ता:
- चेंडूचा उडण्याचा मार्ग (Trajectory) अचूक असावा, त्यामुळे त्याला “3 स्टार” मानांकन दिले जाते.
टेबल टेनिस खेळाचे मूलभूत तंत्र | Table tennis techniques
1. सर्व्ह (Serve):
सर्व्ह ही खेळाची सुरुवात करणारी हालचाल असून ती यशस्वीपणे करणे अत्यंत महत्त्वाचे आहे.
- सर्व्हची पद्धत:
चेंडू कमीतकमी 6 इंच उंच हवेत उडवावा लागतो, ज्याने प्रतिस्पर्ध्याला त्याचा वेग आणि दिशा ओळखणे कठीण होते.
चेंडू आपल्या टेबलवर प्रथम आदळवून नंतर नेट पार करून प्रतिस्पर्ध्याच्या भागात पाठवावा लागतो.
- फिरकी (Spin) तयार करणे:
चेंडूवर फिरकी देण्याचा प्रयत्न केल्यास प्रतिस्पर्ध्याला चेंडूची दिशा ओळखणे अवघड होते.
विविध प्रकारचे फिरकी – टॉपस्पिन, बॅकस्पिन, आणि साइडस्पिन वापरून खेळाडू आपल्या सर्व्हला धोरणात्मक बनवू शकतो.
- कौशल्याचा भाग:
सर्व्ह करताना चेंडूची गती आणि अचूकता राखणे आवश्यक असते.
अनपेक्षित दिशेने चेंडू पाठवून प्रतिस्पर्ध्याला गोंधळवणे हा खेळाचा महत्त्वाचा भाग आहे.
2. रिटर्न (Return):
रिटर्न म्हणजे प्रतिस्पर्ध्याच्या फटक्याला दिलेले प्रत्युत्तर, ज्यामध्ये अचूकता आणि वेळेचे गणित महत्त्वाचे आहे.
- वेळेचे महत्त्व:
चेंडू योग्य वेळी फटकावणे महत्त्वाचे असते. उशीर झाला तर चेंडू नेटमध्ये अडकू शकतो किंवा टेबलच्या बाहेर जाऊ शकतो.
- गती आणि दिशा:
चेंडू परतवताना त्याच्या गतीवर नियंत्रण ठेवणे आणि त्याला योग्य दिशा देणे आवश्यक आहे.
फिरकीयुक्त चेंडू परतवताना अतिरिक्त काळजी घ्यावी लागते, कारण चुकीचा फटका गुण गमावण्यास कारणीभूत ठरू शकतो.
- तंत्राचा वापर:
ड्राइव्ह, ब्लॉक किंवा कट यांसारखी तंत्रे रिटर्नसाठी उपयुक्त असतात.
चेंडूवर नियंत्रण ठेवून प्रतिस्पर्ध्याच्या दुर्बल भागावर वार करणे ही कौशल्याची कसोटी असते.
3. स्मॅश (Smash):
स्मॅश हा टेबल टेनिसमधील आक्रमक फटका असून प्रतिस्पर्ध्याला दबावाखाली ठेवण्यासाठी उपयोग केला जातो.
- स्मॅशची पद्धत:
चेंडूला रॅकेटने जोरात आणि अचूक फटका मारला जातो, ज्यामुळे चेंडू वेगाने प्रतिस्पर्ध्याच्या भागात जातो.
फटका मारताना रॅकेटची योग्य कोनात पकड आणि हालचाल आवश्यक असते.
- वेग आणि ताकद:
स्मॅशमध्ये चेंडूला जास्तीत जास्त वेग देणे महत्त्वाचे आहे, ज्यामुळे प्रतिस्पर्ध्याला चेंडू परतवणे कठीण होते.
ताकद आणि अचूकतेचा मेळ साधल्यास हा फटका प्रभावी ठरतो.
- आधारस्तंभ:
स्मॅश करताना खेळाडूला चेंडूच्या उंचीचा आणि स्थानाचा अंदाज बरोबर घेणे गरजेचे आहे.
योग्य वेळ साधून स्मॅश केल्यास सामन्याचा परिणाम बदलू शकतो.
टेबल टेनिस स्कोअरिंग सिस्टम | Table Tennis Scoring System
टेबल टेनिसमध्ये गुण मिळवण्याचे नियम:
- प्रतिस्पर्ध्याचा चेंडू चुकवणे:
जर प्रतिस्पर्ध्याने चेंडू योग्य पद्धतीने परतवला नाही, म्हणजेच चेंडू जाळीला लागून परत आला किंवा त्याने टेबलच्या योग्य भागाला स्पर्श केला नाही, तर त्या खेळाडूस गुण मिळतो. - चेंडू टेबलच्या बाहेर जाणे:
चेंडू टेबलच्या मर्यादेबाहेर गेल्यास, त्यावर गुणांचा हक्क प्रतिस्पर्ध्याला मिळतो. ही घटना खेळाडूची चुकीचे नियोजन किंवा चुकीच्या हालचालीमुळे घडते.
टेबल टेनिसच्या खेळाची रचना:
- गुणसंख्या:
प्रत्येक गेम 11 गुणांचा असतो, परंतु अंतिम विजयासाठी खेळाडूला किमान 2 गुणांची आघाडी घेणे आवश्यक असते. म्हणजेच, जर गुण 10-10 वर असतील, तर खेळ पुढे सुरू राहतो, जोपर्यंत एका खेळाडूला 2 गुणांची स्पष्ट आघाडी मिळत नाही. - सामान्य मॅचची रचना:
सामना 3 किंवा 5 गेम्सच्या स्वरूपात खेळला जातो. ज्या खेळाडूने आधी 3 किंवा 5 गेम्स जिंकले, तो सामना जिंकतो.
सेवा बदलण्याचे नियम:
- प्रत्येक 2 गुणांनंतर सेवा बदल:
सुरुवातीच्या खेळादरम्यान प्रत्येक खेळाडू 2 गुणांनंतर सेवा बदलतो. यामुळे दोन्ही खेळाडूंना सेवा करण्याची समान संधी मिळते. - 10-10 च्या स्थितीत सेवा बदल:
जर सामना 10-10 गुणांवर पोहोचला, तर पुढील प्रत्येक गुणांनंतर सेवा बदलली जाते. यामुळे दोन्ही बाजूंना समान संधी आणि आव्हान टिकून राहते.
सामना जिंकण्यासाठीची अटी:
- खेळाचा अंतिम निकाल 3 किंवा 5 गेम्सच्या आधारे ठरवला जातो.
- ज्या खेळाडूने आधी ठराविक संख्येचे गेम्स जिंकले आहेत, तो सामना जिंकतो.
- विजयासाठी गेम दरम्यानची रणनीती आणि अचूक हालचाली महत्त्वपूर्ण ठरतात.
टेबल टेनिसचे किती प्रकार आहेत? | How many types of table tennis are there?
सिंगल्स (Singles):
- खेळाचा प्रकार:
- सिंगल्स हा खेळ दोन खेळाडूंमध्ये होतो, जिथे प्रत्येक खेळाडू आपापल्या बाजूने खेळतो.
- खेळात, दोन्ही खेळाडू चेंडू परतवण्यासाठी त्यांच्या टेबलच्या बाजूचा संरक्षित वापर करतात.
- वैक्तिक कौशल्याची गरज:
- सिंगल्समध्ये सेवा, रिटर्न, आणि फटक्यांवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी उत्कृष्ट वैयक्तिक कौशल्य आवश्यक असते.
- खेळाडूला चेंडूच्या गतीवर अचूक नियंत्रण ठेवणे, योग्य वेळी फटका मारणे, आणि प्रतिस्पर्ध्याच्या हालचालींचा वेध घेणे महत्त्वाचे असते.
- गती आणि चपळता:
- या प्रकारात खेळाडूंच्या हालचालींवर संपूर्ण लक्ष केंद्रित असते.
- चेंडू परतवताना वेग, चपळता, आणि सजगता अत्यावश्यक असते. त्यामुळे खेळाडूने शारीरिक तंदुरुस्तीला प्राधान्य द्यावे लागते.
प्रतिस्पर्ध्याच्या फटक्यांचा अंदाज घेऊन चेंडू अचूक परतवणे हा खेळाचा मुख्य भाग आहे.
डबल्स (Doubles):
- खेळाचा प्रकार:
- डबल्समध्ये प्रत्येकी दोन खेळाडूंच्या दोन टीम्स असतात.
- येथे प्रत्येक टीम एकत्र खेळत सामन्याचा निकाल ठरवते.
- खेळातील सहकार्य:
- डबल्समध्ये प्रत्येक खेळाडू आलटून-पालटून फटके मारतो. त्यामुळे संघटित समन्वय आणि चांगले टीमवर्क आवश्यक असते.
- सामन्यात यश मिळवण्यासाठी खेळाडूंनी एकमेकांची ताकद व कमकुवत बाजू लक्षात घेत, रणनीती आखणे महत्त्वाचे आहे.
- मध्य रेषेचा वापर:
- सेवा करताना टेबलच्या मध्य रेषेचा वापर केला जातो. म्हणजेच, सेवा देताना चेंडू आपल्या उजव्या बाजूने प्रतिस्पर्ध्याच्या उजव्या बाजूला जावा, असा नियम असतो.
- या रेषेचा उपयोग खेळ व्यवस्थित आणि संतुलित ठेवण्यासाठी होतो.
- सामूहिक कौशल्याची गरज:
- डबल्समध्ये वैयक्तिक कौशल्याइतकाच सामूहिक कौशल्यालाही महत्त्व आहे.
- खेळाडूंनी चेंडूच्या गती व दिशा समजून संघबांधणी साधावी लागते. त्यामुळे डबल्स हा अधिक रणनीतीपूर्ण आणि समन्वयावर आधारित प्रकार ठरतो.
प्रसिद्ध भारतीय टेबल टेनिस खेळाडू | Famous Indian table tennis players
1. अचांता शरथ कमल:
– अचांता शरथ कमल भारतातील सर्वात यशस्वी टेबल टेनिस खेळाडूंपैकी एक आहेत.
– त्याने 2004 मध्ये आपल्या करिअरची सुरूवात केली आणि त्यानंतर अनेक आंतरराष्ट्रीय स्पर्धांमध्ये विजय मिळवला.
– शरथ कमलने 2006 च्या जवाहीरालाल नेहरू चषक, 2010च्या आशियाई स्पर्धा, तसेच 4 वेळा कॉमनवेल्थ स्पर्धेत सुवर्णपदक जिंकले.
– त्याने 2018 मध्ये कॉमनवेल्थ गेम्समध्ये दोन सुवर्णपदके जिंकली आणि त्याच वर्षी 2018 एशियाई स्पर्धेत चमक दाखवली.
– शरथ कमल हा भारतीय टेबल टेनिसचा चेहरा आहे आणि त्यांनी भारतीय खेळाडूंना प्रेरित केले आहे.
2. मणिका बत्रा:
– मणिका बत्रा एक उभरती भारतीय टेबल टेनिस स्टार आहेत.
– तिने 2018 मध्ये कॉमनवेल्थ गेम्समध्ये महिला एकेरी स्पर्धेत सुवर्णपदक जिंकले, आणि ती भारतासाठी एक ऐतिहासिक कामगिरी होती.
– मणिका बत्रा 2020 टोकियो ऑलिम्पिकमध्ये भारताच्या महिला टेबल टेनिस संघाचा भाग होती.
– तिने 2021 मध्ये WTT (वर्ल्ड टेबल टेनिस) इव्हेंटमध्ये चांगले प्रदर्शन केले आणि तिचा खेळ वर्ल्ड रॅंकिंगमध्ये उच्च स्थानावर पोहोचला.
– तिच्या आक्रमक शैलीने आणि मनोबलाने भारतीय टेबल टेनिसमध्ये आपली ओळख निर्माण केली आहे. अचांता शरथ कमल आणि मणिका बत्रा यांसारखे खेळाडू भारतीय टेबल टेनिसला जागतिक पातळीवर ओळख मिळवून देत आहेत
FAQ
टेनिस खेळाचे मूळ नाव काय होते?
टेनिस खेळाचे मूळ नाव “ज्यू द पाम” (Jeu de Paume) होते, ज्याचा अर्थ “हाताचा खेळ” असा आहे. १२व्या शतकात फ्रान्समध्ये हा खेळ हाताने चेंडू मारून खेळला जात असे. पुढे, रॅकेटचा वापर सुरू झाल्यावर हा खेळ “टेनीझ” (Tenez) म्हणून ओळखला जाऊ लागला.
टेनिस खेळ किती जुना आहे?
टेनिस खेळ सुमारे ९०० वर्षांपूर्वीचा आहे. याचा उगम १२व्या शतकातील फ्रान्समध्ये “ज्यू द पाम” या खेळापासून झाला. हाताने खेळला जाणारा हा खेळ पुढे रॅकेटसह विकसित झाला. आधुनिक टेनिसचे स्वरूप १९व्या शतकात इंग्लंडमध्ये उदयास आले, ज्याने आंतरराष्ट्रीय खेळाचे स्वरूप मिळवले.
खऱ्या टेनिसचा शोध कधी लागला?
खऱ्या टेनिसचा शोध १२व्या शतकात फ्रान्समध्ये “ज्यू द पाम” या खेळाच्या स्वरूपात लागला. हाताने खेळला जाणारा हा खेळ पुढे रॅकेटच्या वापरासह विकसित झाला. आधुनिक टेनिसचे रूपांतर १८७३ साली इंग्लंडमध्ये मेजर वॉल्टर क्लॉप्टन विंगफील्ड यांच्या प्रयत्नांमुळे झाले, ज्याला “लॉन टेनिस” म्हणतात.
टेनिसच्या इतिहासातील तीन तथ्ये काय आहेत?
1. उगम: टेनिसचा उगम १२व्या शतकातील फ्रान्समधील “ज्यू द पाम” या खेळातून झाला, जो हाताने खेळला जात असे.
2. आधुनिक विकास: १८७३ साली मेजर विंगफील्ड यांनी “लॉन टेनिस” सादर केले.
3. विंबल्डनची सुरुवात: १८७७ मध्ये पहिली विंबल्डन स्पर्धा आयोजित झाली, ज्याने खेळाला आंतरराष्ट्रीय प्रसिद्धी मिळवून दिली
टेनिसची संख्या 15/30/40 का आहे?
टेनिसच्या स्कोअरिंगमध्ये १५/३०/४० ही संख्या फ्रेंच खेळ “ज्यू द पाम”वर आधारित आहे. त्यात स्कोअर घड्याळाच्या तासांप्रमाणे मोजला जाई (१५, ३०, ४५). नंतर ४५ सोपा करण्यासाठी ४० करण्यात आले. या पद्धतीने स्कोअरिंग अधिक सुलभ आणि लक्षवेधी झाले.
READ MORE
1.बुद्धिबळ खेळाची मराठीत माहिती | Chess Information In Marathi